امام رئوف

نام تو را بردم زمستانم بهاری شد
در خشکسالی دلم صد چشمه جاری شد
بعد از زمانی که گدایی تو را کردم 
دار و ندار من عجب دار و نداری شد
گفتند جای توست دل را شستشو کردم 
پس می شود از خادمان افتخاری شد
می خواستند از هر طرف تو جلوه گر باشی 
این گونه شد دور حرم آئینه کاری شد
گاهی اسیری لذت آهو شدن دارد
بیچاره آنکه از نگاه تو فراری شد
گرد ضریحت با من و گرد دلم با تو
بی تو دوباره این دلم گرد و غباری شد
من سائل بی چیز اطراف حرم هستم
من سالهای سال دنبال کرم هستم

امام زاده حسین (شاهزاده حسین قزوین، فرزند امام رضا)

بقعه متبرک شاهزاده حسین،فرزند امام رضا (ع) متوفی به سال 201 ه. ق. یکی از زیارتگاه های مهم قزوین است که از قرن سوم همواره مورد توجه مردم واقع شده است. بنای باشکوه این امام زاده در حمله مغول و کشمکش های دوره صفوی آسیب کلی دید که بازسازی گردید.

امام زاده حسین؛ قزوین

به غیر از ضریح نفیس چوبی که از شاهکارهای بی نظری منبت کاری سال 806 ه. ق. باقی مانده، بقیه بنا از آثار دوره شاه طهماسب، شاه صفی و ناصرالدین شاه است. صحن این امام زاده دارای دو در ورودی اصلی در شمال و جنوب و دو در فرعی در شرق و غرب بنا است.

امام زاده حسین؛ قزوین

آستانه سردر شمالی، توسط سعدالسلطنه فرماندار قزوین در زمان ناصرالدین شاه بازسازی شده و نقوش هندسی، تزئینات کاشی کاری، درهای بلند و شش مناره کوچک بر فراز آن تشخص ویژه ای به بنا بخشیده است. صحن بزرگ امام زاده که با 52 ایوانچه گرداگرد بقعه را فرا گرفته نمونه اعلای هنر کاشی کاری و معماری دوره قاجار است.

منابع:
anobanini
راهنمای گردشگری قزوین، آینه تاریخ و طبیعت ایران، مدیریت ایرانگردی و جهانگردی استان قزوین

درد و دل کبوتر حرم امام رضا با کبوتر بقیع

آی کبوتــر که نشستی روی گنبد طلا 

 هر کجا پــر میزنی تو حــرم امام رضـا 

 من کبوتر بقیعــم با تو خیلی فرق دارم

 جای گنبـد سرمو به روی خــاکا میذارم

 خونه ی قشنگ تو کجا و این خونه کجا ؟؟

 گنبــد طــلا کجا قبرای ویروونه کـــجا ؟؟

 اونجا هـــر کـــی میپره طایر افلاکـــی میشه

 اینجا هر کی میپره بال و پرش خاکی میشه

 اونجـــا خادمــــا با زائر آقــــا مهــــربونن

 اینجـــا زائرا رو از کنـــار قبـــرا میــــرونن

 تو که هر شب میسوزه صد تا چراغ دورو برت

به امام رضـــا بگو غریـــب تویی یا مـــادرت ؟