ضامن آهو

السلام علیک یا ثامن الحجج،یا علی بن موسی الرضا(ع)

ضامن آهو

السلام علیک یا ثامن الحجج،یا علی بن موسی الرضا(ع)

سلطان سریر ارتضی

میلاد پر خیر و برکت

سلطان سریر ارتضی

امام علی بن موسی الرضا(ع)

مبارک باد

درد دل با امام رئوف


درد دل با امام رئوف. حاج حامدرضا معاونیان سال:1387 هـ ق

اطلاعات

اندازه 2.32 MB
دانلود ها 703

دانلود

دختر بدرالدجا امشب سه جا دارد عزا... گاه می گوید پدر، گاهی حسن گاهی رضا

شهادت حضرت محمد(ص)

 و کریم آل محمد(ص) امام حسن مجتبی(ع)

 و عالم آل محمد(ص) امام رضا(ع)

 تسلیت باد.

امام رئوف

نام تو را بردم زمستانم بهاری شد
در خشکسالی دلم صد چشمه جاری شد
بعد از زمانی که گدایی تو را کردم 
دار و ندار من عجب دار و نداری شد
گفتند جای توست دل را شستشو کردم 
پس می شود از خادمان افتخاری شد
می خواستند از هر طرف تو جلوه گر باشی 
این گونه شد دور حرم آئینه کاری شد
گاهی اسیری لذت آهو شدن دارد
بیچاره آنکه از نگاه تو فراری شد
گرد ضریحت با من و گرد دلم با تو
بی تو دوباره این دلم گرد و غباری شد
من سائل بی چیز اطراف حرم هستم
من سالهای سال دنبال کرم هستم

امام زاده حسین (شاهزاده حسین قزوین، فرزند امام رضا)

بقعه متبرک شاهزاده حسین،فرزند امام رضا (ع) متوفی به سال 201 ه. ق. یکی از زیارتگاه های مهم قزوین است که از قرن سوم همواره مورد توجه مردم واقع شده است. بنای باشکوه این امام زاده در حمله مغول و کشمکش های دوره صفوی آسیب کلی دید که بازسازی گردید.

امام زاده حسین؛ قزوین؛ عکس از آنوبانینی
امام زاده حسین؛ قزوین

به غیر از ضریح نفیس چوبی که از شاهکارهای بی نظری منبت کاری سال 806 ه. ق. باقی مانده، بقیه بنا از آثار دوره شاه طهماسب، شاه صفی و ناصرالدین شاه است. صحن این امام زاده دارای دو در ورودی اصلی در شمال و جنوب و دو در فرعی در شرق و غرب بنا است.

امام زاده حسین؛ قزوین؛ عکس از آنوبانینی
امام زاده حسین؛ قزوین

آستانه سردر شمالی، توسط سعدالسلطنه فرماندار قزوین در زمان ناصرالدین شاه بازسازی شده و نقوش هندسی، تزئینات کاشی کاری، درهای بلند و شش مناره کوچک بر فراز آن تشخص ویژه ای به بنا بخشیده است. صحن بزرگ امام زاده که با 52 ایوانچه گرداگرد بقعه را فرا گرفته نمونه اعلای هنر کاشی کاری و معماری دوره قاجار است.

منابع:
anobanini
راهنمای گردشگری قزوین، آینه تاریخ و طبیعت ایران، مدیریت ایرانگردی و جهانگردی استان قزوین

درد و دل کبوتر حرم امام رضا با کبوتر بقیع

آی کبوتــر که نشستی روی گنبد طلا 

 هر کجا پــر میزنی تو حــرم امام رضـا 

 من کبوتر بقیعــم با تو خیلی فرق دارم

 جای گنبـد سرمو به روی خــاکا میذارم

 خونه ی قشنگ تو کجا و این خونه کجا ؟؟

 گنبــد طــلا کجا قبرای ویروونه کـــجا ؟؟

 اونجا هـــر کـــی میپره طایر افلاکـــی میشه

 اینجا هر کی میپره بال و پرش خاکی میشه

 اونجـــا خادمــــا با زائر آقــــا مهــــربونن

 اینجـــا زائرا رو از کنـــار قبـــرا میــــرونن

 تو که هر شب میسوزه صد تا چراغ دورو برت

به امام رضـــا بگو غریـــب تویی یا مـــادرت ؟

کرامات امام رضا(ع) به روایت اهل سنت

دوران پر برکت و همراه با کرامات و وقیعی که قبل و بعد از ولادت امام رضا (علیه السلام) از مدینه تا مرو و مدت امامت ایشان رخ داد، جملگی دلالت بر عظمت بی‌کران امام رضا (علیه السلام) دارد. روایت آن از زبان بزرگان اهل سنّت جالب و شنیدنی و البته شگفت‌انگیز است. آنچه پیش روی دارید، گوشه‌ای از سخنان بزرگان اهل سنت درباره امام رضا است که در منابع معتبر آنها نقل شده و تأثیر به سزایی در نزدیک کردن دیدگاه اهل سنت به دیدگاه شیعه درباره کرامت، شفاعت، توسل و زیارت قبور و ... دارد. 


بزرگان اهل سنت با اعتراف به جایگاه والای امام رضا (علیه السلام)، سخنان و اعتراف‌های شگفتی درباره ابعاد معنوی آن حضرت داشته‌اند که آنها را نقل می‌کنیم. 


۱) مجدالدین ابن اثیر جَزَری (۶۰۶ق): «ابوالحسن علی بن موسی ... معروف به رضا...، مقام و منزلت ایشان همانند پدرشان موسی بن جعفر است. امامت شیعه در زمان علی بن موسی به ایشان منتهی می‌شد، فضایل وی قابل شمارش نیست. خداوند رحمت خود و رضوان خود را بر ایشان بفرست.[۱] 


۲) محمد بن طلحه شافعی(۶۵۲ق): «سخن در امیرالمؤمنین علی و زین العابدین علی گذشت و ایشان علی الرضا سومین آنهاست. کسی که در شخصیت ایشان تأمل کند، در می‌یابد که علی بن موسی وارث امیرالمؤمنین علی و زین العابدین علی است، و حکم می‌کند که ایشان سومین علی است. ایمان و جایگاه و منزلت ایشان فراوانی اصحاب ایشان، باعث شد تا مأمون وی را در امور حکومت شریک کند و ولایت عهدی را به ایشان بسپارد....[۲] 


۳) عبدالله بن اسعد یافعی شافعی (۷۶۸ق): «وی امام جلیل و بزرگوار از سلاله بزرگان و اهل کرم ابوالحسن علی بن موسی الکاظم است . وی یکی از دوازده امام شیعیان است که اساس مذهب بر نظریات ایشان است. وی صاحب مناقب و فضایل است.[۳] 


۴) ابن صبّاغ مالکی (۸۵۵ق) به نقل از بعضی از اهل علم : «علی بن موسی الرضا داری والاترین و وافرترین فضایل و کرامات و برخوردار از برترین اخلاق و صورت و سیرت است که از پدرانش به ارث برده است....[۴] 


۵) عبدالله بن محمد عامر شبراوی شافعی (۱۱۷۲ق): «هشتمین امام علی بن موسی الرضاست که مناقب والا و صفات اولیا و کرامت نبوی وی قابل شمارش و توصیف نیست... .[۵] 


۶) یوسف بن اسماعیل نبهانی (۱۳۵۰ق): «علی بن موسی از بزرگان ائمه و چراغان امت از اهل بیت نبوی و معدن علم و عرفان و کرم و جوانمردی بود. وی جایگاه والایی دارد و نام وی شهره است و کرامات زیادی دارد... .[۶] 


۷) شیخ یاسین بن ابراهیم سنهوتی شافعی: « امام علی بن موسی الرضا (رضی الله عنه) از بزرگان و از بهترین سلاله است و خداوند با خلق چنین فردی قدرت خود را به نمایش گذاشته. هیچ فردی علی بن موسی را نمی‌تواند درک کند. وی والا مقام و در فضایل شهره است و کرامات بسیاری دارد ... .[۷] 


۸) ابوالفوز محمد بن امین بغدادی سُوِیدی: «ایشان در مدینه به دنیا آمد و کرامات ایشان بسیار و مناقبش مشهور است؛ به گونه‌ی که قلم از وصف تمامی آن عاجز است... .[۸] 


۹) عباس بن علی بن نور الدین مکّی: «فضایل علی بن موسی هیچ حد و حصری نداشته... .[۹]

پی نوشت: 

[۱] . تتمی جامع الاصول، ابن اثیر جزری، مکتبی النجاریی، مکه، عربستان، چاپ دوم، ج۲، ص۷۱۵،۱۴۰۳ق. 

[۲] . مطالب السؤول، محمد بن طلحه شافعی، مؤسسه البلاغ، بیروت، لبنان، چاپ اول، ص۲۹۵، ۱۴۱۹ق. 

[۳] . مرآة الجنان، یافعی، دارالکتب العلمیی، بیروت لبنان، چاپ اول، ج۲، ص۱۰، ۱۴۱۷ق. 

[۴] . الفصول المهمی، ابن صباغ مالکی، اعلمی، تهران، یران، ص۲۶۳. 

[۵] . الاتحاف بحب الاشراف، شبراوی شافعی، دارالکتاب قم، یران، چاپ اول۱۴۲۳ق. 

[۶] . جامع کرامات الاولیاء، نبهانی، ص۳۱۱، دارالفکر، بیروت، لبنان، چاپ اول، ص۳۱۲و۳۱۳،۱۴۱۴ق. 

[۷] . الانوار القدسیه، سنهوتی شافعی، ص۳۹، انتشارات السعادی، مصر. 

[۸] . سبائک الذهب فی معرفی قبائل العرب، ابوالفوز سؤیدی، المکتبه، بیروت، لبنان، چاپ دوم، ص۳۳۴. 

[۹] . نزهة الجلیس، عباس بن نور الدین مکّی، قاهره، مصر، ج۲، ص۱۰۵.

نامت علی

ای هشتمین بهانه برای گریستن


از خلقت تو شد همه عالم به زیستن


وصفت رضا صفتت بخشش و عطا


نامت علی بود از شان لافتی


کون و مکان زولای تو در امان


جبریلیان زصفای تو نوحه خوان


بردرگهت چه گدا و چه شاه و مست


بر سفره تو بود گبر و حق پرست


هرکس به نوعی از کرمت مبتلا بود


این درگه تو عجب باصفا بود


پرواز طائران سرای تو دیدنیست


فریاد زائران سرایت شنیدنیست


زائر نه حاجی بیت الله الحرام


حاجی به بیت له توست دلخرام


((عباس)) اگر گذرت بر رضا شود


مس وجود تو هم از طلا شود




کربلایی عباس پورعلی اکبر 

 

برگرفته از وبلاگ  اشعار یک گمنام

السلام علیک یا عقیله بنی هاشم


رحلت حضرت زینب(س) را تسلیت عرض می کنیم.

کعبه عشق

ای دست خدا بر سر ایران

بنما نظری به ما اسیران

ما جمله اسیر عشقت هستیم

زین عشق ببین که می پرستیم

روشن ز تو هر منزل ایران

آباد نما این دل ویران

ما زنده ز تو کعبه عشقیم

بهر تو چو پروانه عشقیم

باید که جدا ز هر خطا شم

از عطر تو بر خودم بپاشم

الحق به دلم صفا تو دادی

نوری به دل سیاه دادی

نازم به تو ای امید یاران

کردی شب ما ستاره باران

مشتاق لقای تو رضایم

صحن و حرمت چو کربلایم

تو حج من و منایم هستی

هم مروه و هم صفایم هستی

جانم شود از بهر تو قربان

ذکر تو چو آیه های قرآن

ای داده به ما تو درس توحید

خورشید تویی نه قرص خورشید

نوری که ز گنبد تو تابید

روشن بنموده روی خورشید 

برگفته از : وبلاگ سرزمین آرزوها

یا امام رئوف

اى غریبى که ز جدّ و پدر خویش جدائى

خفته در خاک خراسان ، تو غریب الغربائى

چه ثنا گویمت ، اى داور هفتاد و دو ملّت

که ثنا خوانده خدایت ، تو چه محتاج ثنائى

این رواق تو و صحن و حَرَمَت ، همچو بهشت است

روضه ات ، جنّت فردوس و مسمّى به رضائى

آه ، از آن دم که ز سوز جگر و حال پریشان

ناله ات گشت بلند، آه تقى جان به کجائى

اى شه یثرب و بطحا، تو غریبى به خراسان

سرور جمله غریبان و معین الضّعفائى

اغنیا مکّه روند و فقرا سوى تو آیند

جان به قربان تو اى شاه که حجّ فقرائى

تسلیت

شهادت جانسوز 

 

     پیامبر ختمی مرتبت محمد بن عبدالله (ص ) 

      

  امام حسن مجتبی (ع) 

 

و  

 

امام رضا (ع) 

 

 

را تسلیت عرض می نماییم.

پخش زنده حرم امام رضا(ع)

 

برای دیدن تصاویر پخش زنده از حرم امام رضا (ع) به نشانی زیر مراجعه کنید... 

 

http://www.shiayan.ir/video/online/harame-emamreza.htm 

تسلیت

 

شهادت جانسوز 

 

     پیامبر ختمی مرتبت محمد بن عبدالله (ص ) 

      

  امام حسن مجتبی (ع) 

 

و  

 

امام رضا (ع) 

 

 

را تسلیت عرض می نماییم.

مامن

با عرض سلام

چندتا عکس از حرم امام رضا(ع) که با موبایل از حرم گرفتم...

   

 

 

زیارت...

از خونه که راه میوفتی چه از دور چه از نزدیک همش رو لبت ذکر یا رضا رضاست...

به گنبدش که نگات می افته یاد یه دنیا غربت می افتی...

نزدیک تر که میری شلوغ تر میشه وقتی به چند قدمی ضریح می رسی دیگه جمع مشتاقان

اونقده زیاده که دیگه نمی تونی بری جلو...

هی خدا خدا می کنی راه باز شه بری جلو یه دفعه از یه گوشه که راه باز میشه سعی می کنی

خودتو به ضریح نزدیک کنی. 

وقتی رسیدی پای ضریح و اون حلقه ها رو گرفتی ناگهان...

ماجرای عهدنامه

آنچه پشت عهدنامه به خط امام رضا ( ع ) نگاشته شده است

" بسم الله الرحمن الرحیم . ستایش و سپاس خدای  راست که آنچه خواهد به انجام
رساند . زیرا نه فرمانش را چیزی باز گرداند و نه قضایش را مانعی باشد . به
خیانت دیدگان آگاه و اسرار نهفته در سینه ها را می داند ، و درود بر خدا و
بر پیامبرش محمد پایان بخش رسولان و بر اولاد پاک و پاکیزه او باد .
من ، علی موسی بن جعفر ، می گویم : همانا امیرمؤمنان که خدا او را در استواری 
کارها کمک کند و به او رستگاری و هدایت توفیقش دهد آنچه را دیگران از حق ما
نشناخته بودند باز شناخت . رشته رحم و خویشاوندی را که از هم گسیخته شده بود به
هم پیوست و دلهایی را که بیمناک شده بودند ایمنی بخشید . بل آنها را پس از
آن که تلف شده بودند جان بخشید و از فقر و نیاز مستغنی  کرد . و تمام این کاره
را به منظور خشنودی پروردگار جهانیان انجام داد و پاداشی از غیر او نخواست که
خداوند شاکران به زودی جزا دهد و پاداش نکوکاران را تباه نکند .
او ولایت عهد امارت کبرای خود را به من واگذار کرد چنانچه بعد از او زنده
بمانم عهده دار آن گردم پس هر کس گرهی را که خداوند به بستن آن فرمان داد
بگشاید و رشته ای را که خداوند پیوست آن را دوست دارد از هم بگسلد حرمت حریم
خدا را مباح شمرده و حلال او را حرام کرده است . زیرا با این کار امام را حقیر
کرده و پرده اسلام را از هم دریده است . رفتار گذشتگان نیز بدین گونه بوده است .
آنان بر لغزشها صبر کردند و به صدمات و آسیبهای  ناشی از آن اعتراض نکردند زیرا
از پراکندگی کار دین و از به هم خوردن رشته اتحاد مسلمانان می ترسیدند و این
ترس بدان جهت بود که مردم به زمان جاهلیت نزدیک بودند و منافقان هم انتظار
می کشیدند تا راهی برای ایجاد فتنه باز کنند من خدا را بر خود شاهد گرفتم که اگر
مرا زمامدار امور مسلمانان کرد و امر خلافت را به گردن من نهاد درمیان مسلمانان
مخصوصا فرزندان عباس چنان رفتار کنم که به اطاعت خدا و پیامبرش مطابق باشد .
هیچ خون محترمی را نریزم و مال و ناموس کسی را مباح نکنم ، مگر این که حدود
الهی ریختن آن را جایز شمرده و واجبات دین آن را مباح کرده باشد ، تا حدود
توانایی و امکان در انتخاب افراد کاردان و لایق بکوشم و بدین گفتار بر خویشتن
عهد و پیمان محکم بستم که در نزدش درباره انجام آن مسک ول خواهم بود که او
فرماید : به پیمان وفا کنید که نسبت به انجام آن مسؤول هستید . و اگر از خود چیز
تازه ای به احکام الهی افزودم و یا آنها را تغییر و تبدیل کردم ، مستوجب سرزنش
و سزاوار مجازات و عقوبت خواهم بود . و پناه می  برم به خداوند از خشم او و با
میل و رغبت به سوی او رو می کنم که توفیق طاعتم دهد و میان من و نافرمانیش
حایل گردد و به من و مسلمانان عافیت عنایت فرماید . و من نمی دانم که به من و
شما چه خواهد شد .
حکم و فرمانی نیست مگر برای خداوند او به حق داوری  می کند و بهترین جداکنندگان
است . لکن من برای امتثال امر امیرمؤمنان این کار را بر عهده گرفتم و خشنودی او
را برگزیدم . خداوند من و او را نگاهداری کناد . خدا را در این نوشته بر خود
گواه گرفتم و خدا به عنوان شاهد و گواه بس است .
این نامه را در حضور امیرمؤمنان که خدا عمر او را دراز گرداناد و فضل بن سهل و
سهل بن فضل و یحیی بن اکثم و عبدالله بن طاهر و ثمامة بن أشرس و بشر بن معتمر و
حماد بن نعمان ، در ماه رمضان سال 201به خط خود نوشتم . "

گواهان طرف راست

یحیی بن اکثم در پشت و روی این مکتوب گواهی داده و از خداوند خواسته که امیر
مؤمنان و همه مسلمانان خجستگی این عهد و میثاق را دریابند . عبدالله بن طاهر به
حسین به خط خویش در تاریخی که در این عهد نامه مشخص است گواهی خود را بر آن
نوشته است .
حماد بن نعمان نیز پشت و روی این عهد نامه را گواهی  کرده است و بشر بن معتمر
نیز در همان تاریخ مانند همین گواهی را داده است .

گواهان طرف چپ

امیرمؤمنان ، که عمرش دراز باد ، خواندن این صحیفه ، یعنی صحیفه میثاق ، را
مرسوم ساخت . امیدوارم بدین میثاق و به حرمت سرورمان رسول خدا ( ص ) ، از
صراطگذر کند . میان روضه و منبر بر سرهای شاهدان ، به چشم و گوش بنی هاشم و
سایر اولیا و انصار پس از کامل شدن شروطبیعت بر آنان بدانچه امیرمؤمنان حجت
را بر همه مسلمانان تمام کند و شبهه ای را که اندیشه های  نادانان پیش می کشیدند ،
باطل سازد و خداوند مؤمنان را بر آنچه شما برآنید وا مگذارد و فضل بن سهل به
امر امیرمؤمنان در همان تاریخ در این عهد نامه نوشت .
این مطلبی بود که مؤلف کشف الغمه آن را ذکر کرده بود . سبط بن جوزی در تذکره
الخواص در این باره گوید : آنگاه این عهد نامه در جمیع آفاق و در کعبه و میان
قبر رسول الله ( ع ) و منبر وی خوانده شد و خواص مأمون و بزرگان دانشمند بر آن
شهادت دادند . از این جمله است شهادت فضل بن سهل که به خط خویش نوشته :
" شهادت دادم بر امیرمؤمنان عبد الله مأمون و برابو الحسن علی بن موسی بن جعفر
بدانچه واجب گرداندند تا حجتی بر آنان برای مسلمانان باشد . و بدان شبهه جاهلان
را باطل کنند . فضل بن سهل در تاریخ مذکور نوشته است : و عبد الله بن طاهر نیز
به مانند همین امر را شهادت داده است . و یحیی اکثم قاضی و حماد بن ابوحنیفه و
ابوبکر و وزیر مغربی و بشر بن معتمر به همراه گروه بسیاری از مردم بر این امر
شهادت دادند .

فرزندان امام رضا ( ع )

کمال الدین محمدبن طلحه در مطالب السؤول گوید : آن حضرت شش فرزند داشت .
پنج پسر و یک دختر . نام فرزندان وی چنین است : محمد قانع ، حسن ، جعفر ،
ابراهیم ، حسن و عایشه .
عبد العزیزبن اخضر جنابذی در معالم العتره و ابن خشاب در موالید اهل البیت و
ابونعیم در حلیه الاولیا نظیر همین سخن را گفته اند . سبط بن جوزی در تذکره
الخوص گوید : فرزندان آن حضرت عبارت بودند از محمد ( امام نهم ) ابوجعفر
ثانی ، جعفر ، ابو محمد حسن ، ابراهیم و یک دختر . شیخ مفید در ارشاد می نویسد :
امام رضا ( ع ) دنیا را بدرود گفت و سراغ نداریم که از وی فرزندی به جا مانده
باشد جز همان پسرش که بعد از وی به امامت رسید . یعنی حضرت ابوجعفر محمد بن
علی ( ع ) .
ابن شهر آشوب در مناقب می گوید : امام محمد بن علی ( ع ) تنها فرزند اوست .
طبری در اعلام الوری می نویسد : تنها فرزند رضا ( ع ) پسرش محمد بن علی جواد بود
لا غیر . در کتاب العدد القویة آمده است که امام رضا ( ع ) دو پسر داشت که نام
آنها محمد و موسی بود و جز این دو فرزندی نداشت . همچنین در قرب الاسناد نقل
به حضرت رضا ( ع ) عرض کرد : من از چند سال پیش درباره شده است که بزنطی
جانشین شما پرسش می کردم و شما هر بار پاسخ می  دادید پس از من پسرم جانشین من
خواهد شد . اما اینک خداوند به شما دو پسر عطا کرده است پس کدامیک از
پسرانتان جانشین شمایند ؟
مجلسی نیز در بحار الانوار در باب خوشخویی حدیثی  از عیون اخبار الرضا ( ع ) نقل
کرده که در سند آن نام فاطمه دختر رضا آمده است .

نقش انگشتری آن حضرت ، دربان آن حضرت ، شاعر آن حضرت

در فصول المهمة گفته شده است : نقش انگشتری امام رضا ( ع ) " حسبی الله " بود
و در کافی به سند خود از امام رضا ( ع ) نقل شده است که فرمود: نقش انگشتری من
" ما شاء الله لا قوه الا بالله " است . صدوق نیز در عیون گوید : نقش انگشتری آن
حضرت " ولیی الله " بود .
دربان آن حضرت
در فصول المهمه نام دربان آن حضرت " محمد بن فرات " و در مناقب " محمد بن
راشد " ذکر شده است .
شاعر آن حضرت
دعبل خزاعی ، ابو نواس و ابراهیم بن عباس صولی ، شاعران آن حضرت بودند .

دژ محکم

در کتاب فصول المهمه نوشته ابن صباغ مالکی آمده است که مولی السعید امام
الدنیا عماد الدین محمد بن ابو سعید بن عبد الکریم وازن گفته است در محرم سال
596
مؤلف تاریخ نیشابور در کتابش نوشته است : چون علی بن موسی الرضا ( ع )
در همان سفری که به فضیلت شهادت نایل آمد ، به نیشابور قدم نهاد در هودجی 
پوشیده و بر استری سیاه و سفید نشسته بود . شور و غوغا در نیشابور بر پا شد .
پس دو پیشوای حافظ احادیث نبوی و رنج بردگان بر حفظ سنت محمدی ، ابو زرعه و
محمد بن اسلم طوسی ، که عده بیشماری از طالبان علم و محدثان و راویان و حدیث
شناسنان ، آن دو را همراهی می کردند ، نزد امام رضا ( ع ) آمده عرض کردند : ای 
سرور بزرگ ، فرزند امامان بزرگ ، به حق پدران پاک و اسلاف گرامی ات نمی خواهی 
روی نیکو و مبارک خود را به ما نشان دهی و برای ما حدیثی از پدرانت از
جدت محمد ( ص ) روایت کنی ؟ ما تو را به او سوگند می دهیم . پس امام خواستار
توقف استر شد و به غلامانش دستور داد پرده ها را از هودج کنار زنند . چشمان
خلایق به دیدار چهره مبارک آن حضرت منور گردید .آن حضرت دو گیسوی بافته شده
داشت که بر شانه اش افکنده بود . مردم ، از هر طبقه ای  ایستاده بودند و به وی 
می نگریستند . گروهی فریاد می کردند و دسته ای می  گریستند و عده ای روی در خاک
می مالیدند و گروهی نعل استرش را می بوسیدند . صدای  ضجه و فریاد بالا گرفته بود .
پس امامان و عاما و فقها فریاد زدند : ای مردم بشنوید و به خاطر سپارید و برای 
شنیدن چیزی که شما را نفع می بخشد سکوت کنید و ما را با صدای ناله و فریاد و
گریه خود میازارید . ابو زرعه و محمد بن اسلم طوسی در صدد املای حدیث بودند .
پس علی بن موسی الرضا ( ع ) فرمود : حدیث کرد مرا پدرم موسی کاظم از پدرش
جعفر صادق از پدرش محمد باقر از پدرش علی زین العابدین از پدرش حسین شهید
کربلا از پدرش علی بن ابی طالب که گفت : عزیزم و نور چشمانم رسول خدا صلی 
الله علیه و آله و سلم سبحانه و تعالی می فرماید : کلمه " لا اله الا الله " دژ من
است . هر که آن را بگوید به دژ من وارد گشته است و آن که به دژ من وارد شده از
عذاب من ایمن و آسوده است .
سپس پرده هودج را افکند و رفت . پس نویسندگانی  که این حدیث را نوشتند شماره
کردند افزون بر بیست هزار نفر بودند . و در روایتی  که بیست و چهار هزار مرکب
دان ، به جز دوات ، در آن شمارش شد .

ولادت ، وفات ، طول عمر و مدفن آن حضرت

امام رضا ( ع ) در روز جمعه ، یا پنج شنبه 11ذی  حجه یا ذی قعده یا ربیع الاول
سال 153یا 148هجری در شهر مدینه پا به دنیا گذاشت . بنابر این تولد آن حضرت
مصادف با سال وفات امام صادق ( ع ) بوده یا پنج سال پس از در گذشت آن حضرت
رخ داده است . همچنین وفات آن حضرت در روز جمعه یا دوشینه آخر صفر یا 17یا
21
ماه مبارک رمضان یا 18جمادی الاولی یا 23ذی  قعده یا آخر همین ماه در سال
203
یا 206یا 202هجری اتفاق افتاده است . شیخ صدوق در عیون اخبار الرضا گوید
قول صحیح آن است که امام رضا ( ع ) در 21رمضان ، در روز جمعه سال 203هجری در
گذشته است . وفات آن حضرت در سال 203در طوس و در یکی از روستاهای نوقان به
نام سناآباد اتفاق افتاد .
با تاریخ های مختلفی که نقل شد ، عمر آن حضرت 48یا 47یا 50یا 51سال و 49یا
79
روز یا 9 ماه یا 6 ماه و 10روز بوده است ، اما برخی که سن آن حضرت را
55
یا 52یا 49سال دانسته اند ، سخنشان با هیچ یک از اقوال و روایات ، منطبق
نیست و ظاهرا تسامح آنان از اینجا نشأت گرفته که سال ناقص را به عنوان یکسال
کامل حساب کرده اند . از جمله این اقوال شگفت آور سخن شیخ صدوق در عیون اخبار
الرضا است که گفته است : میلاد امام رضا (ع ) در 11ربیع الاول سال 153و وفات
وی در 21رمضان سال 203بوده و با این حساب آن حضرت 49سال و شش ماه در این
جهان زیسته است . مطابق آنچه صدوق نقل کرده ، عمرآن حضرت پنجاه سال و شش ماه
و ده روز میشود و منشاء این اشتباه را باید عدم دقت در جمع و تفریق اعداد
دانست شیخ مفید نیز مرتکب این اشتباه شده است و ما در حواشیهای خود بر کتاب
المجالس السنیه متذکر این خطا شده ایم .
بنابر گفته مولف مطالب السؤول ، امام رضا ( ع ) 24سال وچند ماه بنابر قول ابن
خشاب 24سال و 10ماه از عمر خویش را با پدرش به سر برد . لکن مطابق آنچه
گفته شد ، عمر آن حضرت در روز وفات پدرش 35 سال یا 29سال و دو ماه بوده
و پس از درگذشت پدرش چنانکه در مطالب السؤول نیز آمده ، 25سال زیسته است و
نیز مطابق آنچه قبلا گفته شد آن حضرت پس از پدرش بیست سال در جهان زندگی کرد .
چنانکه شیخ مفید نیز در اشارد همین قول را گفته است . برخی نیز این مدت را
بیست سال و دو ماه ، یا بیست سال و نه ماه ، یا بیست سال و چهار ماه ، یا
بیست و یکسال و 11ماه ذکر کرده اند که این مدت ، روزگار امامت و خلافت آن
حضرت به شمار است . در طول این مدت آن حضرت دنباله حکومت هارون رشید را که
ده سال و بیست و پنج روزبود درک کرد . سپس امین از سلطنت خلع شد و عمویش
ابراهیم بن مهدی برای مدت بیست و چهار روز به سلطنت نشست . آنگاه دوباره
امین بر او خروج کرد و برای وی از مردم بیعت گرفته شد و یکسال و هفت ماه
حکومت کرد ولی به دست طاهر بن حسین کشته شد . سپس عبد الله بن هارون ، مامون ،
به خلافت تکیه زد و بیست سال حکومت کرد . امام رضا ( ع ) پس از گذشت پنج یا
هشت سال از خلافت مأمون به شهادت رسید.

 

زائر

یه کلیپ فوق العاده درباره امام رضا

نام کلیپ : امام رضا

نام طراح : مهدی زمانی

نام آهنگ : امام رضا

نام خواننده : محسن چاووشی

 

دانلود

انوار الهی

زهد امام رضا

یکی از اوصاف انسان های بزرگ، زهد و بی میلی آنها نسبت به دنیا و زینت ها و تجملات آن است و امام رضا(ع) نیز سرآمد زاهدان عصر خویش بود. در روایتی از محمد بن عباد وارد شده است که می گفت: امام رضا(ع) در تابستان بر روی حصیر و در زمستان بر روی پوستینی می نشست و لباس خشن می پوشید.(1) روزی سفیان نوری، امام را در پوششی از خز ملاحظه کرد. پس این عمل امام(ع) را ناشایست می شمرد و بر امام(ع) خرده گرفت که چرا لباسی ارزانتر نمی پوشد. آنگاه امام(ع) دست سفیان را گرفت و آن را زیرلباس خود قرار داد و چون دست سفیان به پوستینی که امام(ع) زیرلباس خز پوشیده بود، اصابت کرد، امام (ع) فرمود:" ای سفیان! پوشیدن لباس خز برای خلق است و پوشیدن پوستین برای حق!"

 

فضائل اخلاقی علی بن موسی الرضا(ع)

 

شیخ صدوق روایت کرده از ابراهیم بن العباس که گفت هرگز ندیدم که آن حضرت ابولحسن الرضا (ع) کسی را با کلام خود جفا کند و ندیدم که هرگز کلام کسی را قطع کند ، یعنی در میان سخن او سخنی نمی گفتند ، تا طرف مقابل کلامش خارج گردد و حاجت احدی را که مقدور او بود رد نمی کرد و بر می آورد.

و هیچگاهی در حضور کسی که با او نشسته بود پا دراز نمی نمود. در مجلس ، مقابل همنشین خود تکیه نمی داد و هیچ وقت ندیدم او را که به یکی از موالی یا زیردستان خود بد گوید و فحش دهد و هیچگاه ندیدم که در خنده خود قهقهه زند ، بلکه خنده او تبسم بود و چون خلوت می فرمود و خوان طعام نزد او می نهادند ، تمامی غلامان خود را سر سفره دعوت می کرد و بیشتر شب ها از اول شب تا صبح بیدار بود. و روزه بسیار می گرفت و سه روز از هر ماه روزهای پنجشنبه اول و آخر ماه و چهارشنبه میان ماه را روزه داشتند. می فرمود : روزه این سه روز مقابل روزه دهر است. آن حضرت بسیار احسان میکرد و صدقه می داد و بیشتر صدقات او در پنهانی و در شبهای تار بود. تابستانها بر روی حصیر و زمستانها به روی بلاسی می نشست. و وقتی که به دیدار مردم می آمد خود را زینت کرده و معطر می ساخت.

                                                                                       منبع : اختر هشتم

 

شهر خدا

 

آهنگ جدیدی با نام شهر خدا در وصف شهر مقدس مشهد و آقا امام رضا (ع)

توسط آقای علیرضا عصار تهیه و آماده شده است ؛

نام کار : شهر خدا**خواننده : آقای علیرضا عصّار**مدت زمان : ۴۶/۶ دقیقه**

حجم فایل : ۱۰/۱ مگابایت  

 لینک دانلود                   منبع :  بچه های قلم

 

فضیلت زیارت امام رضا(ع)

حضرت امام رضا(ع)می فرمایند:

هرکس ازراه دوربه زیارت من بیاید،روزقیامت درسه جایگاه نزداو می آیم تااوراازهراس آنهانجات دهم:

۱ـ آنگاه که نامه های اعمال ازراست وچپ به پروازدرآیند،۲ـ به هنگام عبورازپل صراط،۳ـ به هنگام

سنجیدن کردارهای نیک وبد.

(ازکتاب صحیفه رستگاری ـ ص۲۴۲)

 

پیام سبز

 

نشانه نماز

( خواندن نماز اعلام انزجار از گناهان و مفاسد است .)      (عیون الاخبار ج۲ ص ۱۲۲)

 

فرق مسلمان و مؤمن

( و اینکه اسلام غیر از ایمان است ، و هر مؤمنی مسلمانست ، ولی هر مسلمانی مؤمن نیست ..... و اصحاب حدود " کسانیکه مستحق کیفر هستند  مثل زنا و سرقت " نه از مؤمنانند و نه از کافران ، بلکه فقط مسلمانند.                                       (عیون اخبار ج۲ ص ۲۷۳)

                           

چکیده ای از زندگی امام رضا(ع)

علی پسر موسی یا رضا در روز جمعه، یا پنج شنبه ۱۱ذی حجه یا ذیقعده یا ربیع الاول سال ۱۵۳یا ۱۴۸هجری در شهر مدینه متولد شد، وی فرزند موسی کاظم و هشتمین پیشوای دینی شیعیان دوازده‌امامی است.او توسط مامون الرشید خلیفهٔ عباسی در یک دسیسه به اجبار به مرو خوانده و توسط خلیفه در طوس مسموم و کشته شد و از دیدگاه شیعه به شهادت رسید.

او ۲۴ سال وچند ماه را با پدرش به سر برد. ولی مطابق آنچه گفته شد، عمر او در روز درگذشت پدرش ۳۵ سال یا ۲۹سال و دو ماه بوده و پس از درگذشت پدرش چنانکه در مطالب السئول نیز آمده، ۲۵سال زیسته‌است.

در طول این مدت، او دنباله حکومت هارون الرشید را که ده سال و بیست و پنج روز بود، تحمل کرد. سپس امین از سلطنت خلع شد و عمویش ابراهیم بن مهدی برای مدت بیست و چهار روز به سلطنت نشست. آنگاه دوباره امین بر علیه او شورش کرد و برای وی از مردم بیعت گرفته شد. یکسال و هفت ماه حکومت کرد ولی به دست طاهر بن حسین کشته شد. سپس عبد الله بن هارون، مامون ، به خلافت تکیه زد و بیست سال حکومت کرد.

این امام پس از گذشت پنج یا هشت سال از خلافت مأمون، توسط وی مسموم و کشته شد...